معرفت و شناخت دربارۀ ائمۀ اطهار (ع)

1- امام صادق (ع):

فضیل بن یسار گوید شنیدم امام علی (ع) به بعضی اصحاب می فرمودند: همانا خدای عزّ و جلّ پیغمبر اکرم (ص) را به تمامی علوم تعلیم نمود و چون تربیت او را تکمیل نمود فرمود « تو بر خلق عظیم هستی » سورۀ قلم آیۀ 4، سپس نظر دادن دربارۀ امور دین و حلال و حرام را به آن حضرت واگذار نمود و در سورۀ حشر آیۀ 7 فرمود: « آنچه را رسول خدا برای شما حکم نمود بگیرید و از آنچه نهی تان کرد باز ایستید » پس همانا رسول خدا (ص) نسبت به این وظیفه هیچ گونه لغزش و کوتاهی نکرد زیرا به آداب الهی تربیت شده بود، برای نمونه خدای عز و جل نمازهای پنج گانۀ واجب را دو رکعت دو رکعت واجب ساخت تا ده رکعت شد سپس رسول خدا (ص) دو رکعت به نماز ظهر و عصر و عشاء اضافه فرمودند و یک رکعت به نماز مغرب و این اضافات ایشان با واجب خدا هم دوش گردید بطوری که ترک آنها فقط در سفر جایز است و چون در نماز مغرب یک رکعت افزود آن را در سفر و وطن برجا گذاشت و خدای متعال تمام این اضافات رسول خدا (ص) را تائید نمود و نماز های یومیّۀ واجب هفده رکعت گشت. یا نمونۀ دیگر اینکه خدای عز و جل تنها شراب انگور را حرام ساخت ولی رسول خدا (ص) هر نوشابۀ مست کننده ای را حرام فرمود و خدای متعال هم این کار ایشان را تائید نمود، و به همین شکل رسول خدا (ص) چیزهای زیادی را نهی نمود و به چیزهای زیادی امر فرمود و عمل نمودن به این امور بر بندگان واجب است و هیچ کس نمی تواند آنچه را که رسول خدا (ص) نهی فرموده برای مردم حلال کند، بنابر این هیچ کس نمی تواند مثلا دو رکعتی را که رسول خدا به نمازهای ظهر و عصر و عشاء اضافه فرموده کم کند یا اینکه چیز مست کننده ای را حلال نماید. زیرا امر رسول خدا (ص) امر خداست و نهی ایشان نهی خدای عز و جل است و بر بندگان واجب است که تسلیم امر ایشان باشند همانطوری که تسلیم امر خدای تبارک و تعالی هستند.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 5 و 6

2- امام صادق (ع):

ابو اسحاق نحوی گوید بر امام صادق (ع) وارد شدم و شنیدم ایشان می فرمود: همانا خدای عز و جل پیغمبرش را به علوم خود تربیت فرمود سپس فرمود: سورۀ قلم آیۀ 4: « تو به روش عظیمی تربیت یافتی » آنگاه نظر دادن و رأی دادن نسبت به امور مبتلابه مردم را به ایشان واگذار نمود و فرمود: سورۀ حشر آیۀ 7:« هرچه را پیغمبر شما را به آن امر کرد بگیرید و از هرچه نهی تان نمود باز ایستید » و باز در جای دیگر فرمود: سورۀ نساء آیۀ 80 :« هرکس از رسول خدا (ص) اطاعت کند همانا از خدا اطاعت نموده است » سپس امام (ع) فرمودند: پیغمبر اکرم (ص) نیز هنگام رحلت از دنیا تمام این امور و امتیازات را به علی بن ابی طالب (ع) واگذار نمود و شما شیعیان تسلیم این امر شدید پس هرگاه ما دربارۀ امری حکمی دادیم شما تسلیم باشید و وقتی از کاری نهی تان کردیم از آن باز ایستید زیرا ما واسطۀ میان شما و خدای عز و جل هستیم و خدا برای هیچکس در مخالفت امر ما خیری قرار نداده است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 1

3- امام صادق (ع):

به خدا سوگند خدا امری از دستورات دینیش را به مردم واگذار نفرموده که بگویند این حلال است و آن حرام و هیچ کس شایستگی نظر دادن دربارۀ امور دین را ندارد مگر رسول خدا (ص) و ما ائمه (ع) از خاندان او و خدای عز و جل خطاب به پیغمبرش در قرآن چنین فرموده: سورۀ نساء آیۀ 106:« ما این کتاب را به حق و درستی بر تو نازل کردیم تا به آنچه خدا به تو تعلیم داده میان آنان حکم کنی » و این آیه در بارۀ ما ائمه (ع) نیز جاریست.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 8

-------------------------------------------------------------------

آیات و احادیث در شأن وجود مقدّس مولا علی بن ابیطالب (ع)

1- امام باقر (ع):

سالم حناط گوید از امام (ع) دربارۀ آیۀ 194 سورۀ شعراء:« نزل بِه الروح الامین علی قلبک لتکون من المنذرین »-« این خبر را جبرئیل بر قلب تو نازل کرده تا مردم را از مخالفت با آن بترسانی » پرسیدم؛ فرمود: منظور ولایت امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (ع) است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 277

2- امام صادق (ع):

اسحاق بن عمار گوید مردی از امام (ع) راجع به معنی آیۀ 72 سورۀ احزاب:« ما امانت را به آسمانها و زمین عرضه کردیم آنها از برداشتن آن سر باز زدند و از آن بترسیدند و انسان آنرا برداشت همانا انسان ستم پیشه و نادان است » سؤال کردم، فرمود: منظور از امانت ولایت امیر المؤمنین (ع) است و منظور از انسان در آیه خلیفۀ اول است که ظالمانه ولایت آن حضرت را غصب نمود.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 277

3- امام باقر (ع):

دربارۀ آیۀ 43 سورۀ زخرف :« فاستمسک بالذی اوحی الیک انک علی صراط مستقیم »-« چنگ بزن به آنچه بر تو نازل گشته که تو بر صراط مستقیمی » فرمودند: به آنچه دربارۀ ولایت علی (ع) بر تو نازل گشته چنگ بزن و دربارۀ آن استوار باش که همان ولایت علی (ع) همان صراط مستقیم الهی است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 283

4- امام صادق (ع):

دربارۀ آیۀ 7 سورۀ حجرات:« حبّب الیکم الایمان و زیّنهُ فی قلوبکم »-« خداوند محبوب گرداند ایمان را برای شما و آن را زینت دلهای شما قرار داد » فرمودند: مقصود از ایمان امیر المؤمنین علی (ع) و ولایت ایشان است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 299

5- امام صادق (ع):

ابو بصیر گوید از امام (ع) دربارۀ آیۀ 96 سورۀ مریم:« کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کردند به زودی در دلهایشان محبّتی قرار می دهیم » سؤال کردم؛ فرمود: یعنی کسانی که به ولایت امیر المؤمنین علی (ع) ایمان آورند خدا هم محبّت و دوستی مولا علی (ع) را در دلشان منوّر می سازد و هر مقدار که شخص محبّت علی (ع) در دلش بیشتر باشد و ایشان را بیشتر دوست بدارد همان مقدار ایمانش زیاد است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 309

6- امام کاظم (ع):

محمد بن فضیل گوید از امام (ع) دربارۀ آیۀ 9 سورۀ صف:« اوست خدائی که رسولش را برای هدایت مردم و تأسیس دین حق فرستاد » سؤال کردم؛ فرمود: یعنی اوست خدائی که رسولش را بولایت علی (ع) امر کرد و ولایت علی بن ابیطالب (ع) همان دین حق است.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 311

7- امام کاظم (ع):

محمد بن فضیل گوید از امام (ع) دربارۀ آیۀ 22 سورۀ مُلک:« آیا آن کس که نگونسار است و بر روی دستهای خویش راه می رود مانند کسی است که با قامت راست و صحیح روی پاهایش راه می رود » پرسیدم؛ فرمود: خداوند کسی را که ولایت علی (ع) را قبول نکرده و منکر آن شده را به کسی مثل زده که روی دستهایش راه می رود و کسی را که مطیع ولایت علی (ع) گشته به کسی مثل زده که با قامت راست راه می رود و بر راه مستقیم است و « صراط مستقیم » همان ولایت امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (ع) می باشد.اصول کافی جلد 2 صفحۀ 312

8- امام کاظم (ع):

محمد بن فضل گوید راجع به آیۀ 23 سورۀ انسان:« انا نحن نزلنا علیک القرآن تنزیلا »-« ما قرآن را به تو نازل کردیم برای نازل شدن امری مهم » فرمود: یعنی قرآن را برای ولایت علی (ع) بر تو نازل نمودیم.اصول کافی جلد 2 صفحۀ315